KENDİN GİBİ H İ S S E T
Elini kalbine koy! Bu sefer etraftaki insanları ya da olayları sorgulamak için değil, kendini sorgulamak için. Elini kalbine koy ve düşün. Kimsenin bilmediği kaç his, kaç düşünce yeşerttin içinde? Hepsinde de sen sahip çıktın kendine. Her sabah uyandığında ilk günaydını kendine söyledin, her gece yatarken en son kendi kendine iyi geceler diledin. En önemlisi de her kararın sonunda ya kendini tebrik ettin ya kendine kızdın ama cesur bir kalple kabullendin gerçeği. Bazen seni düşüren şeyi sorguladın, ayağının altından zemini çekip alan her şeye öfke duydun. Bazen seni bulutlara kadar götüren sebepleri görmezden geldin. Geldin. Gittin. Döndün, durdun. Güldün, ağladın. Doğdun, büyüdün. Kaldır elini kalbinin üstünden çünkü ona çok yüklendin. Yükledin, binlerce anlam. Duyuramadın içindeki fısıltıya korkularının çığlıklarını. Yendin, yenildin. İçindeki korkuya yenilmek miydi asıl yenilgin, yoksa en baştan kabul ettiğin şanssızlığı ömrüne yaymak mıydı? Kendin için bir şeyler yapmaktan mıydı korkun, yoksa çok mu yorgundun? Yorgunsun, yoruldun. Yorulduk. Koşmamız gereken zamanlarda köşede bir yerde durduk. Konuşmamız gereken yerlerde içten içe sustuk. Sustun, sakladın. Saklandık. Korkularımız kendini güçlü sanıp önümüze geçerken biz onu zırh sandık, yanıldık. Karanlık bir cam olduğunun farkına varamadık. Gözlerimiz o kadar kabullendi ki camın siyahlığını, elimizi kaldırıp silmek için uğraşmadık. Korkularımız kaygılarımızdan beslenirken bizim cesurluğumuz kayboldu zihnimizin pas kokulu sokaklarında. Mutsuzluğumuz ömrümüzün kırmızı ışığı gibi bekletti bizi en önemli kavşaklarda. Hayallerimizin sırtına elimizi koyup yüreklendiremedik, kırıldılar. Döküp saçıldı, taştı zihnimizin kıyılarından. Değerini bilemedikçe küstü saatler yaşayanlara. Odandaki cam sen her sabah ona ümitle bakmadığın için dışarıyı göstermekten vazgeçti. Rüzgarlı bir bahar sabahı saçlarını savururken eskisi kadar mutlu olmadığını fark etti. Elindeki kalem kendisini eskisi kadar güçlü tutmadığından şikayetçiydi. İçindeki sırlar artık kavga edip birbirlerini itelemeye başladılar dışarı çıkmak için. Rüzgar savurursa daha kolay çözüleceğini düşündüler bu sorunun. Yağmur kokusuyla gerginliklerinin bitmesini dilediler.
Koca yürekli bir bulut bir gün senin zihninin arka sokaklarında gezintiye çıktı. Damla damla süzüldü yağmur korkularının oluşturduğu siyah camdan. Temizledi, temizlendin. İçine atıp söylemekten korktuğun her ne varsa bulutun yürekliliğinden cesaretlenip sokaklara döküldü. Serseri bir rüzgar eşsiz bir gülüşle geçti sokaklardan, onlar rahat dolaşsın diye. Nefes aldın. Toprak tüm cömertliğiyle yağmur kokusunu iletti ciğerlerine. Sevindin, sevdin. Yaşamayı çok sevdin. Gözlerini kapattığında aklına gelen ve seni tebessüm ettiren her ne ise her gün ona yaklaşma umuduyla yeniden dirildin. Sesler kesildiğinde bile kulağından melodisi gitmeyen şarkıyı duymak için çırpındı bedenin. Bir kez daha yenildi korkularının yalancı zırhı. Derin bir nefes aldın ve cesaret doldurdun ciğerlerine. Hissettin. Elini kalbine koyup ve diledin. Baksana neler getirdi(n)!
Hayatımda dinlediğim için kendimi çok şanslı hissettiğim bu yüzden benim için çok fazla değeri olan bir şarkıyı bırakıyorum size. Umarım sizde de güzel bir his bırakır. Şarkının birçok yerinde ve özellikle son on beş saniyesinde duyduğunuz güzel sesin sahibi Jonghyun. Shinee grubuna dahilken 2017’de intihar etti. İntihar mektubundan beni etkileyen birkaç satırı bırakmak istiyorum. “Neden yaşadığımı, insanların neden yaşadıklarını sorguladım çünkü sadece yaşıyorlar. Herkes sadece yaşıyor.” Umarım sorgulayıp gönlümüzce geçirdiğimiz yıllarımız olur, Cesur olmaktan hiçbir zaman korkmayın!
Yorumlar (8)
Minik surat
Sevgili bir damla yazar
(Kendimce) iyi bir okuyucu olarak bazı yazıları okuyunca içime bir korku düşer , dehşete kapılırım.Ya bu yazıyı hiç okumasaydım diye ve o yazıyı bana getiren her şeye teşekkür ederim. Sana da çok teşekkür ederim bu yazıyı bana , bize getirdiğin için.Güzel yüreğine sağlık. 🙏🏻🙏🏻
birdamlayazar
Sevgili minik surat, kıymetli yorumlarını görmek benim için en az bu yazıları yazmak kadar güzel 💞 Teşekkür ederim, umarım sana ve senin gibi iyi okuyuculara bunun gibi bir çok yazıyı getirebilirim 🙂
RK
Her cümlende ayrı bir yaşanmışlık var, çok derin yansıyor hislerin, hissettiriyorlar aynı şeyleri.. Umarım kalbinin ve kaleminin hakettiği yerlere gelirsin. Ben ise kim miyim? Lise yıllarında kırık ayağı iyileşince koştuğu ilk adam olmayı başaran kişiyim, öyle güzeldi ki o merdivenlerden bana seslenişi ve bakışı..
birdamlayazar
Öncelikle kıymetli yorumun için teşekkürler.Kötü zamanlar geçirmenin en güzel yanı, her şey iyiye dönünce hayatında sahip olduğun değerli insanlara bunu müjdeleyebilmek sanırım ve sen bu zamanlarda bana her zaman bir abi, bir kardeş olarak bu müjdeyi ilk almaya hak kazanan oldun. 😇
Thomas
Ayn? salatam gibi, iste tarif: huzur, melankoli, endise, korku, gulme krizleri, gozyas?, ac?, kesif (aray?s), ask, agr?, mutluluk. Butun inisleriyle c?k?slar?yla benzersiz bir hayat. Butun bu s?fatlar hayat?n?zda nas?l kesisiyor?
birdamlayazar
Aslında tam olarak yorumunda söylediğin gibi, salatada çeşit çok oldukça daha güzel gözükür ve tadı olur. Hayat da öyle değil mi, ne kadar çok şey yaşayabilirsen o kadar farklı çeşit tadlar alırsın. Bunların kesişmesi için ayrı olarak bir şey yapmaya da gerek yok aslında. Yaşayıp büyüdükçe hepsi insanı buluyor.🌸
Patrick
Ben de Paul Auster gibi her zaman kucuk bir defter ve bir kalem tas?man?n yarar?na kalpten inan?yorum.
birdamlayazar
Bahsettiğin yazarın hiçbir eserini okumadım, öneride bulunman için sana mail atmıştım ama mail adresin hatalı gözüküyor. Doğru maili yazdığına emin olarak tekrar yorum yapabilir misin?